هوالرئوف الرحیم
از ۲۵ اردیبهشت بعد مشاوره و ایده پردازی و بارش ذهنی با نعیمه، یه فراخوان برای دوست و آشنا و تمام کسایی که تو سلام و علیک احوال ریحانه رو می پرسن یا اینکه ریحانه باهاشون خاطره ی خوبی داره یا علاقه ی خاصی داره، فرستادم که یه پیام تبریک ده ثانیه ای بفرستن تا کلیپ کنیم.
به عنوان هدیه ی ویژه ی ۴۰ سالگی. به جهت داشتن موتور محرک عشقولانه و قوی برای ادامه ی مسیر زندگی.
خب، تمام اون نفرات ابراز علاقه و لایک و ... که چه ایده ی باحالی و ... اما از اون جمع کثیر ۱۵_۱۶ نفر پای کار اومدن و تا ۱۰ خرداد گه قرار بود پایان زمان باشه، پیامهاشون رو فرستادن. بعضی خیلی زود و بعضی لب مرز.
بعد از رسیدن پیامها حالا نوبت من بود که تدوین کنم.
کاری که عاشقش بودم ولی اصلا بلد نبودم. کلی سناریو هم توی ذهنم ساختم و در نهایت وقتی اومدم اجرا کنم دیدم با نرم افزار گوشی، امکان پذیر نیست.
گشتم و سرچ کردم و تحقیق و تحقیق و تحقیق تا به یه نرم افزار خوب رسیدم و انقدر مربیش رو دعا کردم که انقدر کامل و سریع و هلو بپر تو گلو آموزش داد و من بعد چند بار سعی و خطا، بلاخره اونچه که تو ذهنم بود رو ساختم و خوشحال و راضی هر روز مشغول پیدا کردن ایده های جدید شدم.
کاپ کیک رنگین کمانیم که عالی از آب درومد دیگه حسابییییی سرگرم شدم و تم ساختم و تمام دیروز رو به ژله ی هفت رنگ سازی سپری کردم و امروز کار ژله هم تموم شد.
کیک رو امشب باید بپزم فردا خامه کشی و شب خمیر پیتزارو حاضر کنم و انشاالله روز تولد فقط بپزمشون.
جمعه که حسابی شلوغم. به غیر رای صبح، تمیزکاری و دکور کردن هم دارم.