.*. بی تربیت بی نزاکت .*.

هوالرئوف الرحیم

امام رضا علیه السلام همه چیز منه.

همههههه چیزم.

اعتقادم.

حوائجم.

دنیام.

و 

آخرتم.

رضا تو این وبلاگ بخاطر عشقم به امام رضا اسمش رضاست.

اگر روزی پسری بدنیا بیارم، اسمش "رضا" خواهد بود. خالی. بدون هیچ پسوند و پیشوند.

آرزوی آخرتم، همجواری با امام رضاست. امامی که از بچگی باهام بوده. همه چیزم پیششون عیانه. ازشون بخاطر حس نزدیکی، نه پررویی، خجالت نمی کشم. برای وساطت کردن، سراغ ایشون می رم، و ...

الان انقدر عصبانیم که فقط خدا می دونه.

انگشتی تا مچ داخل داخل داخل قلبم فرو رفته. و این برای گرفتن انتقام، یا دادن پاسخ، بهترین اتفاقه.

امیدوارم باعث روشنگری بشه. باعث رسوایی بشه. باعث اتفاقات بزرگ بشه.

انشاالله.

 

 

 

 

.*. دور و دورتر .*.

هوالرئوف الرحیم

آقا

من یک نفر، جزو معدود نفراتی که تو خانواده ی بابا، رو خیلی دوست دارم.

کودکی خیلی خوبی باهاش داشتم و خیلی برام مثبت بود.

اماااا...

چند وقتی هست، یادم نمیاد از کی، دارم خیلی ازش آزار میبینم. خیلی نه. ولی اون حالت صد درصد مثبتش رو از دست داده.

خیلی تقلا کردم که با این تفکر مخالفت کنم، اما میبینم تنها راهی که انقدر ناراحت نشم و منفی جات ازش دریافت نکنم، پذیرش این مسئله ست، که یک پله از محدوده ی صمیمیت خارجش کنم. و از دوایر اطرافم یه پله دور ترش کنم.

پناه بر خدا.

پناه بر خدا.

پناه بر خدا.