.*. 17 ربیع .*.

هوالرئوف الرحیم

صبح که رضوان با اون احساسات پاک و خالصش با دختر عموش صحبت کرد و قربونش رفت و عمیقا گفت "دلم برات تنگ شده"، دلم لرزید و ترسیدم. که نکنه من باعث جداییش بشم. 

اصلا برای همین هم به جاریم زنگ زدم. بخاطر رضوان که دلتنگ دختر عموش بود. بعد هم خدا لطف کرد و یه مهمونی درست شد و مادر رضا همه رو دور هم جمع کرد.

من وقتم رو تو آشپزخونه گذروندم تا یه وقت حرفی حدیثی پیش نیاد باز دلخوری ایجاد بشه و افتراق.

شکر خدا همین هم شد.

خسته شدم خیلی، ولی دلم شاد بود. اومدم خونه یک ساعتی با خروپف فراوون عین پیرزنها خوابیدم و خستگیم در رفت و بازم دلم شاد بود.

میلاد پیامبر مهربانی و حضرت رئیس المکتب ۳>