.*. رامسر دوست داشتنی .*.

هوالرئوف الرحیم

رامسر خیلی چسبید. خیلی. 

هواش. جاده ش. لطف بی دریغ و همیشگی خدا.

حتی روز آخر، بارونش هم محشر بود.

به رضوان هم خیلی خوش گذشت و زمانش واقعا بس بود. بیشتر حال نمی داد.

نی نی هم بر خلاف اول 17 اصلا محل ما نگذاشت. در ابتدای 18. تکونهای ریز و بدون توجه به احساسات من. 

احساس می کنم احساس رضا رو جذب کرده بود.

هیچی دیگه همین.

برگشتیم خونه دوباره دلمرده شدیم با این اوضاع خونه.

دستت که زیر ساتور عمله بنا باشه این میشه. هووووف. از 13 آذر تازه نقاشی.