.*. C .*.

هوالرئوف الرحیم

هفته ی سی، یعنی آغاز بی خوابی بخاطر حرکتهای اساسی و زیاد.

کاملا پیداست. ذوق من و باباش رو که حسابی برانگیخته. کیفوریم از لمس سر کوچولو و دست و پای نحیفش.

وای فکر کردن به بغل کردن یه نی نی نو حالم رو دگرگون می کنه. اونم اینهمه کوچولو.

و البته ترسهای ماه اول. افسردگی. درد شقاق. بی خوابی... ترس از تحمل نکردن رضوان. هوووفففف.

خدایا بدادم برس.