.*. دهه هفتادیا .*.

هوالرئوف الرحیم

رفته بودم بهم قوت قلب بده، اما با هر جمله ش بیشتر یخ کردم. تمام قصه تو سه جمله خلاصه میشه. سه جمله ی تلخ و سنگین. که اگر تو قصه های عبرت گرفتنی زندگیم، بی رغیبه. 

۱. اصلا نباید می کشید و اگر هنوز درد وجود داشت باید به متخصص ریشه معرفیت می کرد.

۲. به درک، حالا که کشید اصلا حرفی از بریج نباید می زد. با توجه به سنم و وضعیت خوب بقیه ی دندونهام فقط باید ایمپلنت انجام می شد.

۳. به درک برای بریج آماده کردی! بلافاصله باید عایق سرماگرما می گذاشتی...

یک هفته هست این جملات خواب و خوراک رو ازم گرفته.

سه تا دندون سالمم رو یه دخترک نابلد به فنا داده. سه تا دندونی که هیچیییییییییییشون نبود....