.*. تحول .*.

هوالرئوف الرحیم

اولای کرونا، مثلا عید، دلم برای تماااااام آدمهای آشنا و غریبه تنگ شده بود. چون تو قرنطینه ی ۱۰۰ درصد بودیم. اون موقع دلم می خواست که برای همهههه مهمونی بگیرم. با همه عالم رفاقت کنم.

یکم که گذشت و تونستیم با رعایت پروتکلهای بهداشتی چهار تا آدم ببینیم، متعادل شدم. الان فقط کسایی رو می خوام که یا نسبت خونی باهاشون دارم. یا نسبت دلی.

ورداشتم بهش پیام تبریک تولد فرستادم، جواب بی محلانه ای داد. و می فهمم چقدرررر ازشون فراریم.

خیلی دلم می خواد برخوردم باهاشون شبیه برخورد خودشون باشه. رضا نمیگذاره.