.*. روح .*.

هوالرئوف الرحیم

"نیم دانگ پیونگ یانگ" تموم شد. 

انصافا دوستش داشتم.

هرچند تو برش دوم کتاب یک آن دچار گیجی شده بودم و حس می کردم به یک زبان دیگه داره حرف می زنه، اما رفته رفته دوباره نگارش اونطوری شد که دوستش داشتم و در نهایت هم بعد از خوندن آخرین جمله، لبخند به لبم نشست و گوشی رو خاموش کردم و خوابیدم.

مثل همه جای دنیا آدمهای متفاوت تو یک اجتماع وجود دارن و مسائل جانبی روح و روحیه ی اصلی آدمها رو نمی تونه آنچنان تغییری بده.

همین.