- ۰۱/۰۳/۰۱
- ۰ نظر
هوالرئوف الرحیم
آقا
من یک نفر، جزو معدود نفراتی که تو خانواده ی بابا، رو خیلی دوست دارم.
کودکی خیلی خوبی باهاش داشتم و خیلی برام مثبت بود.
اماااا...
چند وقتی هست، یادم نمیاد از کی، دارم خیلی ازش آزار میبینم. خیلی نه. ولی اون حالت صد درصد مثبتش رو از دست داده.
خیلی تقلا کردم که با این تفکر مخالفت کنم، اما میبینم تنها راهی که انقدر ناراحت نشم و منفی جات ازش دریافت نکنم، پذیرش این مسئله ست، که یک پله از محدوده ی صمیمیت خارجش کنم. و از دوایر اطرافم یه پله دور ترش کنم.
پناه بر خدا.
پناه بر خدا.
پناه بر خدا.
- ۰۱/۰۳/۰۱